Home » O parafii » Historia parafii » Historia kościoła

Historia kościoła

 

Pierwsze pisane źródła o Chabielicach pochodzą z roku 1393, kiedy to wieś Chabyelcze wzmiankowana jest jako część parafii Rząśnia w arcybiskupstwie gnieźnieńskim. Nazwa wsi pochodzi od starosłowiańskiego imienia (przezwiska) właściciela osady chabiel -słaby. Zachowały się też akta sprawy sądowej z 1459. Ksiądz z kościoła filialnego w Puszczy Osińskiej bezprawnie udzielał sakramentów i brał kolędę od kmieci z Chabyelcz na szkodę proboszcza z Rząśni. Sąd nakazał owych praktyk zaprzestać, a pieniądze zwrócić.

Wieś należała do szlacheckiego rodu Chabielskich herbu Wieniawa.

Od 28 sierpnia 1529 r. Chabielice weszły w skład nowej parafii pw. św. Leonarda w Puszczy Osińskiej, którą erygował arcybiskup gnieźnieński, Jan Łaski, Prymas Polski. W końcu XVI wieku, w 1597 zostaje wybudowany pierwszy w Chabielicach kościół, z fundacji braci Andrzeja i Ludwika Chabielskich. Ten drewniany kościół spłonął lub okazał się zbyt mały, ponieważ w 1643 stanął nowy kościół pw. Świętej Trójcy, ufundowany przez Macieja Chabielskiego. Przy kościele funkcjonowała szkółka parafialna z 1 nauczycielem.

Parafia została erygowana 6 października 1649 roku przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Macieja Łubieńskiego herbu Pomian.

Dzięki zabiegom i wpływom Chabielskich, ówczesnych właścicieli wsi, w skład nowo erygowanej parafii wchodziły wsie: Chabielice, Ług, Młynki, Parchliny oraz Zalas. Parafia należała do dekanatu szadkowskiego w arcybiskupstwie gnieźnieńskim. W 1749 roku Brunon Chabielski sprzedał Chabielice i Młynki za 69 tys. zł Stanisławowi Walewskiemu, kasztelanowi spicimirskiemu (prawdopodobnie potem wsie odziedziczył syn Bogumił Gabriel Walewski, cześnik sieradzki). Walewscy herbu Kolumna byli majętnym rodem szlacheckim.

W 1776 kasztelanowa Konstancja z Jordanów Walewska (wdowa po Stanisławie Walewskim, zm.1770), dziedziczka Chabielic ufundowała nową świątynię. Był to drewniany modrzewiowy kościół pw. Świętego Michała Archanioła, który konsekrował 25 września 1803 roku Michał Kosmowski herbu Kociesza, biskup pomocniczy archidiecezji gnieźnieńskiej, wcześniej opat trzemeszyński.

Parafia znacznie zwiększyła swój zasięg w 1790, w roku tym dekretem Consistorium gnieźnieńskiego zlikwidowano parafię w Puszczy Osińskiej. Do parafii Chabielice dołączyły wsie Osiny i Puszcza. Jak podaje Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, w XIX wieku parafia Chabielice należała do diecezji włocławskiej, dekanatu piotrkowskiego i liczyła 2857 dusz. W tym czasie skład parafii wchodziły wsie i osady: Chabielice, Huta, Janówka, Kamień, Kieruzele, Leśniaki, Młynki, Nowy Świat, Osiny, Podwinek, Parchliny, Puszcza, Stanisławów Górny i Dolny oraz Tatar.

W 1832 rząd carski z powodu czynnego udziału Stanisława Walewskiego (zm.17.07.1855) w powstaniu listopadowym skonfiskował Chabielice i Młynki. Grób tego powstańca zachował się do dzisiaj w pobliżu kościoła parafialnego. Warto dodać, że był on synem Bogumiła Gabriela Walewskiego i wnukiem Konstancji Walewskiej, fundatorki kościoła.

Po powstaniu styczniowym zaś władze carskie w ramach represji za udział mieszkańców w powstaniu, ukazem z dnia 8 kwietnia 1866 zlikwidowały parafię Stróża. Włączono ją wtedy do parafii Chabielice, gdzie pozostawała do czasu reaktywacji w 1927.

5 września 1939 spłonął kościół, podpalony przez wojska niemieckich najeźdźców. Hitlerowcy zlikwidowali parafię, na plebanii urządzili posterunek żandarmerii i areszt z trzema celami.

Po wojnie nabożeństwa odprawiane były w prowizorycznej drewnianej świątyni, wybudowanej przez parafian i ks. Józefa Struzika.

                           

15 września 1957 roku poświęcono kamień węgielny pod budowę nowego kościoła. Autorem projektu był architekt Wacław Kowalewski. Kościół powstawał przy dużym zaangażowaniu i ofiarności społeczności lokalnej oraz proboszcza ks. Adama Bąkowicza. Budowę ukończono w 1959. Świątynia została poświęcona 29 września 1961 przez bp Jana Kulika, a konsekrowana 31 maja 1963 przez bp Jana Fondalińskiego. Dzieło budowy kościoła kontynuował ks. Piotr Siczek.

W latach osiemdziesiątych dzięki zaangażowaniu ks. proboszcza Juliana Ryznara dobudowano wieżę kościoła. Natomiast w 2004 roku ks. proboszcz Janusz Sawicki wybudował nową plebanię. W 2012 roku ks. Krzysztof Nowak zainstalował ogrzewanie kościoła.

 

wykorzystano: Wikipedia, Kronika parafialna